Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Προστάτης Οικογένειας

Ένα από τα θέματα που έχουν απασχολήσει κατά καιρούς το χώρο της ποδηλασίας είναι οι επιπλοκές που δημιουργούνται από την πίεση της σέλας στην ευαίσθητη περιοχή των ανδρών αλλά και των γυναικών.
Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί γύρω από αυτό το θέμα ενώ δεν είναι και λίγοι οι μύθοι που κυκλοφορούν. Από τη στιγμή λοιπόν που αγαπάμε αυτό που κάνουμε, είναι χρέος μας να προσπαθήσουμε να ρίξουμε φως στην υπόθεση και να προσδιορίσουμε τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.
Aπό τη μια λοιπόν έχουμε τη σέλα που στη σημερινή μορφή που έχει πάρει δεν ξεπερνά τα 60 τετραγωνικά εκατοστά και από την άλλη την περιοχή της λεκάνης και πιο συγκεκριμένα από την ηβική σύμφυση μπροστά - που είναι το σημείο ένωσης των ηβικών κλάδων της λεκάνης - μέχρι το ιερό οστούν πίσω. Η σέλα, όλα αυτά τα χρόνια που υπάρχει το ποδήλατο, έχει εξελιχθεί και διαφοροποιηθεί σημαντικά από την εποχή που είχε σούστες έως σήμερα, που κατασκευάζονται από τιτάνιο και ανθρακονήματα. 
Οι συνεχείς έρευνες που πραγματοποιούνται από τις εταιρίες, η εφαρμογή επιστημονικών μεθόδων αλλά και η τελική διαπίστωση από τους ίδιους τους αθλητές, έδειξε ότι το πιο βασικό από όλα είναι η ανατομική της σέλας και όχι τόσο το μέγεθος και αυτό γιατί όσο μεγάλη και να είναι, τα σημεία επαφής με το σώμα μας είναι πολύ συγκεκριμένα. Η κατασκευή της σέλας Όσον αφορά τη σκληρότητά της παίζει βασικό ρόλο το υλικό που είναι κατασκευασμένο, το «μαξιλάρι» της και η ελαστικότητα που προσδίδουν οι ράγες και γενικότερα η κατασκευή της...

Έτσι ο ρόλος της είναι διπλός γιατί και πρέπει να δίνει καλή αίσθηση κατά την πορεία, αλλά και να μπορεί να αποσβένει, ως ένα σημείο, τις δυνάμεις που δέχεται ο σκελετός από τις λακκούβες. Στην αγορά σήμερα υπάρχουν πολλών ειδών σέλες από τουριστικής χρήσης, που είναι αρκετά μαλακές έως και αγωνιστικές, οι οποίες είναι πολύ σκληρές αλλά και ελαφριές. Πέραν όμως από την επιλογή της σέλας, αυτό που είναι ακόμα πιο βασικό είναι η ρύθμισή της γιατί και η πιο αναπαυτική σέλα αν δεν ρυθμιστεί σωστά, είναι σίγουρο ότι θα μας «χτυπήσει» και θα μας δημιουργήσει πρόβλημα.
Το θέμα της ρύθμισης της σέλας είναι μείζονος σημασίας στην περίπτωση των αγωνιστικών σελών γιατί εκεί, λόγω σκληρότητας και συνολικής κατασκευής τους, έστω και ένα χιλιοστό να είναι λάθος τα αποτελέσματα θα είναι αρκετά οδυνηρά. Πριν περάσουμε όμως στα προβλήματα που δημιουργεί η μακροχρόνια επαφή μας με τη σέλα, θα ήταν χρήσιμο να καταλάβουμε που ακριβώς πιέζει και πια είναι η ανατομία της συγκεκριμένης περιοχής.
Άλλο άντρας και άλλο γυναίκα
Όπως καταλαβαίνετε, γίνεται επιτακτική η ανάγκη διαχωρισμού της ανατομικής μελέτης μας σε αρσενικό και θηλυκό φύλο αφού όλοι γνωρίζουμε… ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στην περιοχή αυτή.
Έτσι λοιπόν πέρα από τα όργανα αναπαραγωγής που διαφέρουν, σημαντική είναι και η διαφοροποίηση στη μορφολογία όλης της λεκάνης η οποία καλείται να αντεπεξέλθει στις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε φύλου.
Και εδώ παρουσιάζεται μία σημαντική διαφορά - ευτυχώς για εμάς τους ποδηλάτες που φρόντισε η φύση και υπάρχει - και εντοπίζεται στην ανατομία της ηβικής σύμφυσης του άνδρα, που για να φιλοξενήσει τα γεννητικά του όργανα έχει μεγαλύτερο βάθος.
 Αυτό επιτυγχάνεται καθώς η γωνία που σχηματίζεται από την ένωση των ηβικών οστών είναι πιο οξεία από ότι των γυναικών, με αποτέλεσμα να παρέχεται μεγαλύτερος χώρος για τα όργανα αναπαραγωγής και να μη δημιουργούνται έτσι πιεστικά φαινόμενα από τη σέλα.
Η ιστορία ενός προστάτη

Πολλά έχουν ακουστεί σχετικά με το θέμα του προστάτη και τις επιπτώσεις που έχει το ποδήλατο σε αυτόν, όπως επίσης και το κατά πόσο το ποδήλατο γενικότερα δημιουργεί προβλήματα στη συγκεκριμένη περιοχή και κυρίως στους άνδρες. Ο προστάτης αποτελεί όργανο του γεννητικού συστήματος του άνδρα και πιο συγκεκριμένα είναι ένας αδενικός ιστός. Μοιάζει στο σχήμα και στο μέγεθος με ένα κάστανο και εκκρίνει το προστατικό υγρό που ενισχύει την κίνηση των σπερματοζωαρίων.
Μέσα από τον προστάτη περνάει και η ουρήθρα, η οποία συνεχίζει την πορεία της μέχρι την έξοδό της στο πέος. Ένα τμήμα της πιέζεται από τη σέλα και πιο συγκεκριμένα η υμενώδης μοίρα συμπιέζεται και από την ηβική σύμφυση.
Όλα αυτά τα όργανα συνοδεύονται φυσικά και από τα ανάλογα αγγεία και νεύρα τα οποία αποτελούν και αυτά θύματα της «σέλας» και που πολλές φορές είναι τα αίτια των συμπτωμάτων που μπορεί να βιώσουμε.
Τέλος, στη λεκάνη, στο σημείο που έρχεται σε επαφή με το πλατύ μέρος της σέλας είναι τα ανώνυμα οστά και συγκεκριμένα το ισχιακό κύρτωμα που είναι μία οστική επιφάνεια η οποία πολλές φορές μας προκαλεί το χαρακτηριστικό μούδιασμα, ιδίως στα πρώτα χιλιόμετρα και που μας αναγκάζει να σηκωθούμε από τη σέλα για να ξεμουδιάσουμε.
Αυτά είναι και τα κυριότερα σημεία που μας απασχολούν στην έρευνά μας για το κατά πόσο το ποδήλατο επιφέρει κάποιες παθολογικές καταστάσεις και η αλήθεια είναι ότι σε αυτήν την αναζήτησή μας, βρήκαμε πολλές αναφορές με περιστατικά ποδηλατών οι οποίοι, στην πλειοψηφία τους παρουσίασαν προβλήματα στον προστάτη ενώ άλλοι αναφέρονται για προβλήματα στην ούρηση και τη στύση.
Παθογένεια του προστάτη
Αυτό που ανακαλύψαμε είναι ότι δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη μελέτη από κάποιον επίσημο φορέα ή κάποιο πανεπιστήμιο που να έχει σαν αντικείμενο το θέμα αυτό, ούτε έχει γίνει κάποια μακροχρόνια έρευνα που να έχει δώσει σαφή αποτελέσματα για το αν πραγματικά η ποδηλασία είναι το πρωτογενές αίτιο ανάπτυξης των συγκεκριμένων παθήσεων.
Όσον αφορά τον προστάτη τα πράγματα είναι πιο μπλεγμένα. Από επίσημες έρευνες στο γενικό πληθυσμό έχει διαπιστωθεί ότι 1 στους 4 άνδρες, μετά τα 50 έτη, θα εμφανίσουν πρόβλημα στον προστάτη. 
Είναι γεγονός βέβαια ότι ο προστάτης ούτως ή άλλως μεγαλώνει από κάποια ηλικία και μετά, αλλά ο βαθμός υπερτροφίας του θα καθορίσει και το αν αυτή η αλλαγή είναι παθολογική ή όχι.
Η κληρονομικότητα επίσης παίζει βασικό ρόλο καθώς οι στατιστικές έδειξαν ότι υπάρχει γονιδιακή προδιάθεση ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη και μάλιστα σε υψηλό ποσοστό. Αν μέσα σε όλα αυτά το ποδήλατο επηρεάζει την όλη παθογένεια είναι πολύ δύσκολο και να ερευνηθεί αλλά και να αποδείξουμε το ποσοστό συμμετοχής του.
Προστάτης και ποδήλατο
Σίγουρα όλοι μας έχουμε βιώσει ενοχλήσεις και πολλές φορές ακόμα και μουδιάσματα κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης διαδρομής. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η περιοχή δεν έχει κατασκευαστεί για να στηρίζεται πάνω στη σέλα, με όλες τις πιέσεις που αυτή ασκεί. 
Από την ιατρική ξέρουμε ότι όταν ένα σημείο του σώματος μας πιέζεται, είτε είναι μυς είτε ένα εσωτερικό όργανο τότε αυτό ισχαιμεί, δηλαδή μειώνεται η ποσότητα του αίματος που του παρέχεται από το κυκλοφορικό σύστημα και αρχίζει να δυσλειτουργεί.
Μην ξεχνάμε ότι στο σημείο επαφής με τη σέλα διατρέχουν πλήθος από αγγεία και νεύρα τα οποία από την επαναλαμβανόμενη πίεση επηρεάζονται και πολλές φορές αλλάζει η αρχιτεκτονική τους. Δημιουργούνται κατ’ αυτόν τον τρόπο υποπιεστικά φαινόμενα με επιπτώσεις στη στύση και την ούρηση.
Είναι πολύ σημαντικό να παρατηρήσουμε αν αυτά τα προβλήματα είναι προσωρινά δηλαδή αν παρουσιάζονται μόνο κατά την περίοδο που ποδηλατούμε ή αν συνεχίζονται ακόμα και μετά από αρκετό χρονικό διάστημα αφού έχουμε σταματήσει.
 Επίσης είναι βασικό να πάρουμε κάποια προληπτικά μέτρα όπως επίσης και να προσπαθήσουμε να περιορίσουμε - αν είναι εφικτό - συμπτώματα που μπορεί να έχουμε. Αυτό αφορά και το γυναικείο ποδηλατικό κοινό που πολλές φορές παραπονείται για ανάλογα συμπτώματα με των ανδρών. 
Αρχικά πρέπει να γίνει σαφές ότι όταν έχουμε καιρό να ανέβουμε στο ποδήλατο είναι σίγουρο ότι και θα μας ενοχλήσει η σέλα και θα πιαστούμε. Δεν φταίει βέβαια ούτε το ποδήλατο, ούτε η στάση μας πάνω σε αυτό, αλλά το γεγονός ότι έχουμε ξεσυνηθίσει. Πολλοί είναι αυτοί τότε που αλλάζουν σέλες βάζουν μεγαλύτερες ή ακόμα χειρότερα αλλάζουν τις διαστάσεις που είχαν σωστά ρυθμίσει κάποτε.
Όσον αφορά την τοποθέτηση της σέλας απαιτείται υπομονή και σχολαστικότητα γιατί έστω και λίγο να είναι λάθος η ρύθμισή της, να είστε σίγουροι ότι θα σας δημιουργήσει πρόβλημα. Απαραίτητη κρίνεται η χρήση των ειδικών ποδηλατικών σορτς με την ενίσχυση που έχουν, καθώς με αυτόν τον τρόπο εξομαλύνονται οι δυνάμεις που ασκούνται στην περιοχή.
Αν παρά τις προσπάθειες αυτές εξακολουθείτε να βιώνετε ενοχλήσεις, τότε κρίνεται σκόπιμο η επίσκεψη σε κάποιο ουρολόγο ο οποίος, ως πιο ειδικός, θα σας κατευθύνει στην επίλυση του προβλήματος σας.
Σίγουρα είναι ένα εμπόδιο στην ανάγκη μας για τις εξορμήσεις που τόσο επιζητούμε, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί εγκαίρως γιατί δυστυχώς λόγω της συνεχούς επαφής μας με το ποδήλατο μπορεί να εξελιχθεί σε μια μη αναστρέψιμη κατάσταση για την υγεία μας.
Αλ. Κωστόπουλος, Ι. Κουφάκης mbike
more info:http://www.cyclingnews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου