Tube vs. Tubeless

Ή αλλίως, αντιπαράθεση "Σαμπρέλα - Ασαμπρέλωτο". 

 Το δεύτερο δίλημμα μετά από το V-Brake vs. Disc αφορά την επιλογή του τύπου ελάστικού που θέλουμε να βάλουμε στο ποδήλατο μας και αφορά κυρίως ποδηλάτες που δεν θέλουν να "μείνουν" από φούιτ και συνάμα να ελαφρύνουν το ποδήλατο τους.
 
 Είναι όμως το tubeless πανάκεια ή η κλασσική σαμπρέλα θα επαληθεύσει το ρητό "Simple is Better";

Tubeless

  Για αρχή τι είναι το tubeless ελαστικό;

 

Όπως λέει και η λέξη είναι χωρίς “σωλήνα”. Χωρίς σαμπρέλα. Από το σετ ελαστικού, στεφάνης κ.ο.κ. λείπει η σαμπρέλα και για να αποφευχθεί η απώλεια αέρα και να σταθεροποιηθεί το λάστιχο στο στεφάνι, τοποθετείται ανάμεσα τους ένα είδος κόλλας. Επίσης για να μην υπάρχει απώλεια αέρα και από το λάστιχο σε περίπτωση τρυπήματος του, προστίθεται προαιρετικά μεν, απαραίτητα δε, ένα ειδικό υγρό όπου η δουλειά του είναι να βουλώνει κατά την κύλιση της ρόδας, τις τυχών μικρές τρύπες που ίσως δημιουργηθούν από τριβόλια, αγκάθια, τρίμματα γυαλιών κ.α.

  Το υγρό αυτό μπορεί να τοποθετηθεί και σε λάστιχα με σαμπρέλα.

 Τα tubeless λάστιχα έχουν αρκετά πλεονεκτήματα όπως ότι είναι ελαφρύτερα περίπου μισό κιλό (και οι δύο τροχοί), κατά συνέπεια να είναι ποιο άνετο στην οδήγηση του. Πλεονέκτημα όμως που αποσβένεται σχετικά με την προσθήκη των υγρών, δεν σκάνε άμεσα (εφ' όσον είναι καλοσυντηρημένα και έχει "γόμα").

 Το κυριότερο όμως ατού τους είναι ότι οι προδιαγραφές τους είναι για χαμηλότερη πίεση αέρα απ' ότι τα αντίστοιχά με την σαμπρέλα, όπου κερδίζουν κατά κράτος στο θέμα πρόσφυσης στις ίδιες πάντα διαστάσεις, κυρίως σε μέρη με πέτρες και βράχια.

Επίσης το ποδήλατο με την τοποθέτηση των tubeless ελαστικών γίνεται πιο ελαφρύ 400 περίπου γραμμάρια, 

  Στα ποδήλατα δρόμου (road bikes) δίνουν την αίσθηση καλύτερου πατήματος και σταθερότητας σε μεγάλες ταχύτητες λόγω μείωσης της περιστρεφόμενης μάζας.

 Σε περίπτωση που βγει το λάστιχο (το πιθανότερο λόγω πλαγίου χτυπήματος) από τον τροχό, υπάρχει η δυνατότητα να τοποθετηθεί σαμπρέλα και να συνεχίσετε την πορεία σας.

Το μεγαλύτερο μειονέκτημα τους είναι η τοποθέτηση και στην συντήρηση τους. Σχεδόν δεν συγχωρεί τσαπατσουλιές και αν δεν γίνει ορθά, θα υπάρχει πρόβλημα στην κύλιση. Επίσης χρειάζονται συχνά πλύσιμο με νερό και σαπούνι και αραιότερα (ανά 2-3 μήνες ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία) με το ειδικό υγρό σφράγισης.

  Επίσης η γκάμα των ελαστικών είναι περιορισμένη σε σχέση με τα κλασσικά (ελαστικά), περισσότερο στα ποδήλατα δρόμου και όχι πλέον στα  ΜΤΒ. Και κυρίως λόγω αυτού του περιορισμόυ οι τιμές είναι υψηλότερες.
  

Inner Tube (Chambre à air, σαμπρέλα, αεροθάλαμος).

 Την φοράει το 99,99% των ποδηλάτων παγκοσμίως, όποτε δεν πρόκειται να αντιμετωπίσετε πρόβλημα στην εύρεση της στις νορμάλ διαστάσεις τροχών (20”, 24” 26” 28”).  

Ίσως αντιμετωπίσετε πρόβλημα με παλαιά “κουρσάκια” 27” και MTB 27,5” και 29er.

 Είναι φθηνή. Αρχίζει από 2,5 με 3 € και η τιμή ανεβαίνει ανάλογα με την ποιότητα της. 

 Έχει εύκολη τοποθέτηση και συγχωρεί μικρά λάθη.

“Μπαλώνεται” επίσης εύκολα με δύο τρόπους, είτε με την κλασσική κόλα και το μαύρο μπάλωμα, είτε με αυτοκόλλητο και επίσης μπορεί να τοποθετηθούν υγρά προστασίας από μικρές τρύπες που τυχών θα δημιουργηθούν.
 Το υπέρ των υγρών στην σαμπρέλα είναι τα ίδια με των tubless (σώζει από γυαλιά, τριβόλια κτλ), με το μειονέκτημα όμως ότι χρειάζεται αντικατάσταση η σαμπρέλα κάθε 6 μήνες περίπου.

 Γενικότερα, ο κλασσικός τροχός με σαμπρέλα είναι ότι χρειάζεται ένας μέσος ποδηλάτης που δεν ψάχνεται για να μειώσει το βάρος του ποδηλάτου του κατά 250 γραμμάρια, να έχει την τελευταία τεχνολογία πάνω στο ποδήλατο του, παρά μόνο θέλει να απολαύσει την βόλτα του ή ακόμη και να τρέξει σε ερασιτεχνικούς αγώνες.